Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
istəbrəq — ə. zərxara (parça) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zər — f. 1) qızıl; 2) zərxara (parça); 3) qızıl sikkə (pul) f. əsasən sümükdən düzəldilən altıüzlü nərd daşı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dumduru — sif. 1. Lap duru, büllur kimi şəffaf. Dumduru su. – Araz gəlir daşınnan; Suyu qalxır başınnan; Əzəli dumduruydu; Bulandı göz yaşınnan. (Bayatı). Bu səssiz dərədəsə sular axır dumduru; Mürgüləyən qayalar sanki geyib zərxara. Ə. Cəm.. Küçənin hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tafta — is. <fars.> Sıx toxunmuş ipək və ya pambıq parça. <Tarverdi:> A gədə, nə böyük sandıqlardır! Yəqin içindəki tamam taftadır. M. F. A.. // Həmin parçadan tikilmiş. <Tarverdi:> Pərzad elə yaşı olduqca tafta tuman köynək geysin. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zər — 1. is. <fars.> klas. 1. Qızıl. Zər ilə olan zor ilə olmaz. (Ata. sözü). Ey mücəssəm duyğu, ey ülvi bəşər; Ey çamırlıq içrə düşmüş saf zər. A. S.. Gözəlsən, tərifin düşüb mahala; Zər kəmər yaraşır qaməti dala. A. Ə.. Neçə məktəblərimiz var,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərxaralı — sif. Zərxara, zərxarası olan. Zərxaralı don. – Alagöz geyindiyi zərxaralı paltarda özünü qaratikan içinə düşmüş kimi hiss edərək boğula boğula soruşdu: – Yəni müsəlman zənəni də şərab içərmi, xanım. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərəndaz — is. <fars.> köhn. Keçmişdə taxçalardan asılan iki qıçalı (şalvara bənzər) zərxara, güllü, xırda bürünc pullarla bəzəkli pərdə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
